مجموعه سه جلدي « از سياستگذاري تا سنجش فرهنگي» چارچوبي بومي و در عين حال بين المللي براي سنجش عملكرد و آثار سياست فرهنگي در جمهوري اسلامي ايران طراحي مي كند . توجه به مباني نظري و پيش فرض هاي محتمل در توليد چارچوب هاي سنجش فرهنگي ، به معني توجه به فلسفه فرهنگ و انسان شناسي فرهنگي ؛ رويكردهاي سياست فرهنگي ؛ اتخاذ روش شناسي متناسب و همچنين در نظر گرفتن محدوديت روشي تجربه هاي پيشين در توليد شاخص هاي فرهنگي ، از ويژگي هاي اين مجموعه است كه آن را از ساير مطالعات مشابه ، متفاوت مي كند .