مسئله اين اثر چگونگي تغييراتي است كه از سويي در ادبيات فارسي و شيوه نگارش تاريخ آن و از سوي ديگر در موقعيت هاي اجتماعي مرتبط با آن روي داده اند . از خلال چنين مسئله اي مجموعه اي از مناسبات مطرح مي شود كه طي آن ها ادبيات در معناي امروزين آن تصوير شده است و امكان بازبيني متون ادبي فارغ از نسبت هاي پيشين فراهم مي شود . مسئله ديگر اين كتاب پرسش از شرايط تغيير موقعيت هاي اجتماعي توليد كننده متون ادبي و نسبت آن با روابط قدرت در دوراني است كه فرايند نوگرايي ايران را فرا مي گرفت . بدين منظور به تبار مفاهيم جديدي چون ادبيات و تاريخ نگاري ادبيات مي پردازيم و ظهور موقعيت هاي اجتماعي مرتبط با آن ها را بررسي مي كنيم .