اين كتاب نخستين پژوهش رصدي در حوزه سازمان ها و نهادهاي فرهنگي ايران است . در اين پژوهش پس از مرور و سنخ شناسي طيف وسيع نهادهاي فرهنگي فعال كشور، يك چارچوب جامع براي رصد اين سازمان ها طراحي شده و سپس بر مبناي اين چارچوب توصيف جامعي از وضعيت كنوني (جاري) سازمان هاي فرهنگي كشور ارائه شده است . در پايان برخي راهبردها و توصيه ها براي ارتقاي خط مشي ها و سياست هاي فرهنگي در جهت اجراي نقشه جامع مهندسي كشور (در ارتباط با دستگاه ها و نهادها )ذكر شده است .