,"موضوع جامعهشناسي فرهنگي، فرهنگ و از زمينههاي اصلي تفكر در آن توجه به فرهنگ به مثابة يك عنصر رفتاري است، بي آن كه آن را در حد يك رفتار تنزل دهد. در جامعهشناسي فرهنگي، هرچند كه از روشهاي متداول در علوم اجتماعي استفاده ميشود، اما به روشهاي پيمايشي، طولي، تطبيقي، تحليل محتوا و تاريخچة زندگي اهميت بيشتري داده ميشود. روش «ميانفرهنگي» از روشهايي است به عنوان روش اختصاصي اين رشته شناخته شده است. نگارنده در كتاب حاضر جامعهشناسي فرهنگي را در كشور ايران بررسي و مباحث مربوط به آن را تحت عناويني از اين دست مطرح كرده است: كليات و مباني جامعهشناسي فرهنگي؛ فرهنگ و ديدگاههاي نظري؛ فضاي رايانهاي و فرهنگ؛ هويت فرهنگي؛ نگرشها و رفتارهاي فرهنگي؛ و فرهنگ و نابرابري اجتماعي."