,"ايران هراسي فرهنگي بيانگر ترس و هراس كشورهاي حوزه خليجفارس از مباني و مؤلفههاي فرهنگي ايران است. اين پديده پس از پيروزي انقلاب اسلامي ايران و بعدازآن به شكلي منسجم و برنامهريزيشده با ابعاد عينيتر و متفاوت دنبال شد و اگر تا قبل از پيروزي انقلاب اسلامي كشورها و گروههاي معدود و با اغراضي متفاوت، ايران هراسي را دامن ميزدند، با پيروزي انقلاب اسلامي و نقش جديد منطقهاي و بينالمللي ايران، اين پديده هدفمندتر و در ابعاد گستردهتري شيوع پيدا كرد. پژوهش حاضر با توجه به ضرورت پرداختن به اين موضوع و همچنين فقدان وجود منابع و آثار علمي در زمينه ايران هراسي فرهنگي در كشورهاي حوزه خليجفارس انجامگرفته است. كتاب حاضر در شش فصل نگاشته شده است. فصل اول پژوهش، چارچوبي نظري براي تبيين ايران هراسي فرهنگي را واكاوي ميكند. در فصل دوم، جايگاه فرهنگ در پديده ايران هراسي را بررسي ميكند. فصل سوم، به نقش عوامل تاريخي و فرهنگي در ظهور ابعاد ايران هراسي در كشورهاي خليجفارس اشاره ميكند. در فصل چهارم، به نقش اشاعه انقلاب اسلامي و عنصر صدور انقلاب در تكوين ايران هراسي اشاره دارد. محتواي فصل پنجم، نقش دولتهاي خارجي در برسازي ايران هراسي فرهنگي در كشورهاي حوزه خليجفارس است؛ و ششمين فصل، به مقايسه ابعاد فرهنگي ايران هراسي در كشورهاي حوزه خليجفارس ميپردازد."